بررسی عوامل خطر سبک زندگی مردم شهر تهران در ارتباط با پیشگیری از سرطان

مقدمه: عوامل محیطی و سبک زندگی در بروز انواع سرطان نقش بارزی دارند و با اصلاح آنها می توان از بروز بسیاری از سرطان ها پیشگیری کرد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل خطر سبک زندگی مردم شهر تهران و پیشگیری از سرطان انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی توصیفی ـ تحلیلی با حجم نمونه 2500 نفر از شهروندان تهرانی بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای مشتمل بر 2 بخش اصلی؛ مشخصات فردی و عوامل خطر سرطان بود که روایی آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن به روش ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید. داده ها در یک نوبت و حضوری جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزارspss نسخه 5/11 تجزیه و تحلیل شد و سبک زندگی افراد در سه سطح؛ مطلوب 100-80%، نسبتاً مطلوب 9/79%-60% و نامطلوب 9/59% -0% مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: 4/40% از افراد مورد مطالعه هیچگاه مستقیم با نور خورشید تماس نداشتند. 62% از افراد مورد مطالعه با ماده سفید کننده تماس داشتند. 8/45% از افراد دچار عصبانیت می شدند. 7/46% از شهروندان تهرانی مورد مطالعه bmi طبیعی سبک زندگی نامطلوب داشتند. نتیجه گیری: نظر به اینکه در مجموع سبک زندگی در پیشگیری از سرطان در اکثر شهروندان تهرانی مورد مطالعه در ابعاد مختلف نامطلوب بود؛ با اصلاح آن می توان تا حد زیادی از بروز سرطان پیشگیری کرد. لازم است مسئولین و کادر بهداشتی درمانی به خصوص پرستاران بهداشت جامعه برای اصلاح سبک زندگی، رفتارهای بهداشتی و عادات افراد برنامه ریزی کنند.